Αφού όλη μέρα κυνηγούσαμε στο βουνό, το σούρουπο φτάσαμε στο καφενείο του Ηλία, ψήσαμε και φάγαμε και μετά οι μεγαλύτεροι έπιασαν το παραδοσιακό τραγούδι. Αυτοί οι άνθρωποι έμαθαν τα τραγούδια που τραγουδούσαν ακούγοντας άλλους ανθρώπους να τραγουδούν, και όχι από μηχανήματα. Αποτέλεσμα είναι ότι πέρασε μέσα τους και η αίσθηση (η ψυχή) των περασμένων γενεών. Ίσως αυτό να είναι που δίνει στις χροιές της φωνής τους αυτόν τον συγκεκριμένο μεστό ήχο, που έβγαινε από ολόκληρο το σώμα τους και όχι μόνον από το στόμα.
Μετά, αφού κουραστήκαν να τραγουδούν, βάλαμε το μηχάνημα …
Ελπίζω την επόμενη φορά να έχουμε και αληθινά όργανα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου