Χρώματα του Φθινοπώρου ...

Η ανατολή κάνει τα χρώματα του φθινοπώρου ακόμα πιο ζεστά και έντονα.






Το χωριό όπως φαίνεται αυτή την εποχή από τα Λουτρά Χαλμούκου.




Το βράδυ πάμε όλοι οι κάτοικοι στο καφενείο του Ηλία που μεταμορφώνεται σε ψησταριά. Στην αρχή πάμε λίγοι μέχρι να ανάψουν τα κάρβουνα,


και μόλις μυρίσει το ψητό καταφθάνουν οι υπόλοιποι.
Ωραία δεν περνάμε;

Το μονοπάτι για την Κόκολη.

Μετά το εξωκλήσι της Αγ. Παρασκευής στα βορειοδυτικά του χωριού,

υπάρχει ένα μονοπάτι

που φτάνει στον λόφο που λέγεται "Κόκολη".


Ειδικά αυτή την εποχή του Φθινοπώρου, το μονοπάτι μοιάζει μαγικό, λες και βγήκε μέσα από τα παραμύθια.




Κάπου επάνω στο μονοπάτι υπάρχει μια πέτρινη βρύση. Μα τί δουλειά έχει μιά πέτρινη βρύση σε ένα ξεχασμένο μονοπάτι στο δάσος;




Εκεί λοιπόν ένας περαστικός Αργυριώτης μου διηγήθηκε πως σε αυτά τα μέρη που σήμερα είναι δάση, παλαιότερα κατοικούσε πολύς κόσμος και χρησιμοποιούσε το μονοπάτι.
Επί ανταρτοπόλεμου, κάποιοι αντάρτες εκτέλεσαν κατοίκους της Κόκολης. Η πινακίδα στην βρύση γράφει:
"Δαπάνη Γρηγορίου Τσαπούρα,
εις μνήμην του υιού του Ευθυμίου,
φονευθέντος υπό συμμοριτών
το 1947"

Τους σκότωσαν, μου είπε, εκεί πιό κάτω, στο εικονοστάσι. Προφανώς εννοούσε αυτό.



Κατά τα άλλα η βόλτα στην Κόκολη δεν θα σας κουράσει καθόλου. Το μονοπάτι είναι βατό καθώς η Κόκολη κατοικείται μέχρι σήμερα, και υπάρχουν πολλές ομορφιές που θα εξάψουν την φαντασία σας,


και θα σας γυρίσουν σε άλλες εποχές.

Έρχεται και ο χειμώνας ...

Το ξεβούνισμα μέσα στην αντάρα.

Λουτρά Χαλμούκου.

Λίγες στροφές πριν φθάσουμε στα Αργύρια θα δούμε στην δεξιά πλευρά του ασφαλτοστρωμένου δρόμου την πινακίδα της φωτογραφίας. "Προς Λουτρά Χαλμούκου".





Στρίβοντας στην κατεύθυνση που δείχνει η πινακίδα θα μπείτε σε έναν χωματόδρομο που περνάει από τα λουτρά αυτά, μετά περνάει το ποτάμι και ανεβαίνει για να συναντήσει τον ασφαλτοστρωμένο δρόμο για Περιβόλι και Νικολίτσι.

Μέσα από μια ένα δάσος οξιάς και πλατανιών βγαίνουμε στα λουτρά.





Τα νερά αυτά είναι ιαματικά θειούχα αλλά δυστυχώς δεν είναι ζεστά. Ζεσταίνονται όμως στο μεγάλο καζάνι που βλέπετε στην φωτογραφία,




και μετά φθάνουν στους λουτήρες




που βρίσκονται μέσα ένα κτήριο κατασκευασμένο από μεταλλικά πάνελ.




Όχι, δεν πρόκειται για αξιοποιημένα από τουριστικής άποψης ιαματικά νερά, αφού η χρήση τους είναι δωρεάν, αλλά η επαφή με την φύση σε κάνει να αισθανθείς αυτό το "κάτι" που λείπει από τα εκμεταλλεύσιμα λουτρά με την πολυκοσμία.

Το μέρος διαθέτει και ένα ποταμάκι με κανονικό (μη ιαματικό) νερό, και προσφέρεται για πικ-νίκ.

Σύντομα θα θέσω και φθινοπωρινές φωτογραφίες, όταν τα φυλλώματα θα έχουν την χαρακτηριστική κιτρινοκαφέ απόχρωση.

Πού βρίσκονται τα Αργύρια;

Τα αργύρια ανήκουν στον Δήμο Σπερχειάδος
και βρίσκονται περίπου 20 χλμ νοτιοδυτικά της Σπερχειάδας

Στις φωτογραφίες που πήραμε από το Earth Google
φαίνεται καθαρά η θέση τους σε σχέση με την Σπερχειάδα και την Λαμία.

38°47'49.44"N

22° 3'11.23"E


Κάντε κλίκ επάνω στις φωτογραφίες για τις δείτε σε μεγέθυνση.

Σκοπός αυτού του blog

Σκοπός αυτού του blog είναι η ύπαρξη ενός διαδικτυακού τόπου που αναφέρεται στο χωριό Αργύρια Φθιώτιδος του δήμου Σπερχειάδος.
Εδώ θα μπορούν να μπαίνουν οι απανταχού Αργυριώτες αλλά και φίλοι του χωριού όπως είμαι και εγώ, για να μαθαίνουν τα νέα του και να διατηρούν επαφή από όπου και αν βρίσκονται.
Εύχομαι καλή περιήγηση και περιμένω τα νέα σας και τα σχόλιά σας.